در سالهای گذشته، پرتوهای با انرژی بالا و یا انتشار ذره های نوترونی اغلب به عنوان یک محصول جانبی در صنایع مختلف شامل انرژی هسته ای، مراقبت های بهداشتی و هوافضا استفاده شده اند. علاوه بر این، با ظهور دستگاه های الکتریکی و الکترونیکی در سراسر جهان، تداخل الکترومغناطیسی(EMI) در بین لوازم خانگی و هم چنین اثرات مضر انرژی الکترومغناطیسی بر موجودات زنده و به خصوص انسان ها تبدیل به یکی از مهم ترین مشکلات شده است.
به طور رایج، ورق فلز راه حل مناسبی برای حفاظت الکترومغناطیس است اما گران، سنگین و غیرمنعطف بوده و تحت انبساط حرارتی قرار می گیرد. محققان در سراسر جهان برای غلبه بر خواص نامطلوب حفاظ های فلزی تلاش می کنند تا انواع مختلفی از مواد را برای فعالیت به عنوان حفاظ های بهتر پیدا کنند. یکی از پیشنهادها مربوط به مواد محافظ برپایه منسوجات است که نسبت به فلزات، سبک وزن، منعطف و ارزان تر است. برای ایجاد خواص محافظتی در منسوجات، باید تحت اصلاحات به خصوصی مانند اصلاح سطح یا انواع مختلف افزودنی های ترکیب شده در پارچه ها قرار گیرند. گروه اول شامل پوشش های نازک تک یا دو لایه فلزاتی مانند نقره، مس یا نیکل نشانده شده بر سطح منسوجات است، مانند روش های شیمیایی از طریق پوشش، تبخیر خلا یا اصلاح پلاسما. گروه دیگر شامل انواع مختلفی از مواد رسانا یا الکترومغناطیس در قالب شبکه های سیمی، ورقه های فلزی، فیلم های روکشدار فلزی و الیاف الکترورسانا است که در طی فرایند بافندگی تاری پودی یا حلقوی به درون پارچه ها افزوده می شوند. این گروه هم چنین شامل مواد پوشش دهنده پلیمری نساجی است که در آن پوشش پلیمری حاوی مواد الکترومغناطیس ذرات ریز مانند نانو یا اغلب میکروذرات فلزی، فرومغناطیس ها یا سایر مواد با مقدار بالای گذردهی الکتریکی است. 
منبع: سایت هاینو